تو به انضمام شک هایت، یعنی
یک دقیقه سکوت در ابتدای تهمت هایت،
به احترام احسـاسی که در من پرپر شد..
به سکوت رجعت کرده ام از تو که
برایت فرقی ندارد که دل شعر، از شک بسوزد یا
ادبیات متعهدم به تو با جای خالی ات سالسا برقصد..
من از شک های توست که
به خفقان پناه برده ام تا رنگ و روی رفتۀ تو
از شعر من، خبر از سر ضمیر شـاعـر ندهد..
باور کن
تجمع بیجای شک، مانع کسب و کار عشق است..
حتی شما معشوق عزیز..
نظرات شما عزیزان:
.gif)
.: Weblog Themes By Pichak :.